شعر شماره ۳: جور و جفا یا شکست باور

شعر جور و جفا یا نه آزارم دهد جور و جفایت

این شعر از محمد رضا محسنی به نام «شکست» یا « جور و جفا » نام‌گذاری شده است. ویرایش یکم از دفتر یکم اشعار منتشر شده در سال ۱۳۹۲، شیراز.

نه آزارم دهد جور و جفایت
نه عهد سُست و نابوده وفایت

نمی‌نالم از آن بیگانگی‌ها
نه از افکنده‌دل در زیر پایت

شکایت از دل خون‌گشته‌ام نیست
که این‌سان می‌کند هردَم هوایت

دروغ‌ات هیچ و رنج‌ات هیچ، آری
گذشتم آه، از رنگ و ریایت

نه کار من بُوَد خون‌خواهی عشق
ز دادِ مهر، می‌بینی سزایت

ولیکن می‌کند ویران‌ام این‌که
شکستی باورم را در نهایت

حدیث عشق را خواندم دِگَرسان
نشد افسوس ثابت آن روایت

ز پایان آریا آگه نباشی
نگه کن تا چه پیش آید به غایت

برگرفته شده از کتاب مجموعه اشعار محمد رضا محسنی حقیقی > بخش غزل، قصیده و مثنوی ها > بخش یکم عاشقانه‌های غزل قصیده مثنوی ، صفحه ۷

معنای شماری از واژه‌های به‌کار رفته در شعر

مهر: ایزد مهر یا به گونه‌ی دیگر میترا یا میثرَه یکی از ایزدان باستانی مربوط به فرهنگ هندوایرانی است و در میان هندوایرانیان یا همان آریاییان به صورت مشترک به عنوان نماد خورشید بزرگ‌داشته می‌شد. ایزد مهر پیشینه‌ای دیرین‌تر از آیین زرتشت دارد. مهر پس از برآمدن زرتشت در جایگاه یک فرشته یعنی ایزد روشنایی و نگهبان پیمان ظاهر می‌شود.

داد مهر = عدل مهر، می دانیم که ایزد یا فرشته مهر پس از زرتشت، در واقع فرشته‌ی شید ( نور ) و روشنایی است و البته ایزد مهر نگاهبان عهد و پیمان به‌شمار می‌آید که بر گردونه‌ی خورشید گرداگرد جهان می‌گردد و یکی از وظایف او نگاهبانی از پیمان و عهد است.

غایت = پایان یا نهایت- مقصد، مقصود. در این بخش از شعر به معنای پایان و نهایت.