شماره ۱۴: شعر در غمت ساکن نمان افسرده دل

چهاردهمین شماره از اشعار محمد رضا محسنی با عنوان شعر ” در غمت ساکن نمان ” یک غزل شامل ۶ بیت است که در این صفحه از کتاب اشعار چاپ یکم، ویرایش یکم بازگویی می گردد.

در غمت ساکن نمان پژمرده‌دل
ای که از جورَش شدی افسرده‌دل

نه تو می‌مانی نه بی‌دادش، نه او
پس مکن خود را چنین آزرده‌دل

آسمانِ بی‌کران بنگر به شب
تا گشایی یک‌دَم این سَرخورده‌دل

عاشقان دل‌زنده و پویا و راد
آن‌که پیمان بشکند، او مُرده دل

با همه سختی و ویران‌سازی‌ات
باهمه جورِ نگارِ بُرده‌دل

بر تو ای گِرداب خونین‌فام عشق
آریاوُش هم‌چنان بسپرده دل

منبع شعر در غمت ساکن نمان

برگرفته شده از کتاب مجموعه اشعار ( غزل، قصیده، مثنوی، دوبیتی و قطعه‌ها ) – ویرایش یکم ، چاپ یکم از محمد رضا محسنی حقیقی، صفحه ۱۸