شماره ۷: شعر باور ویران یا پایان بهار از محمد رضا محسنی حقیقی
شعر باور ویران یا پایان بهار از مجموعه شعر رضا محسنی
این شعر از محمد رضا محسنی حقیقی به نام « شعر باور ویران » یا « پایان بهار » نام‌گذاری شده است. شعر ششم ، از کتاب ویرایش یکم از دفتر یکم اشعار منتشر شده در سال ۱۳۹۲، شیراز. این شعر شامل ۸ بیت است.
این تنگ‌دلم نمی‌شود باز
از دوری تو یارِ فُسونسازای آن‌که هوای دَره کردی
در نیمه‌ی راه و اوج پرواززآندَم که شدی سوز زمستان
پایانِ بهارِ ما شد آغازدر بُهت گران‌ام من از آن روز
کز عشق دگرگونه زدی سازگردیده چو ویرانه کنون‌ام
پردیسِ جهان‌نمای شیرازآوَخ که نمی‌نوازدم گوش
هر مرغ که تازه خواند آوازدیدی که چه بیگانه شُدت یار؟
افتاد کنون پرده از این راز؟ای آریَه‌وُش باورِ ویران
این‌بار تو باژگونه بر‌ساز
شعر باور ویران برگرفته شده از کتاب مجموعه اشعار محمد رضا محسنی حقیقی > بخش غزل، قصیده و مثنوی ها > بخش یکم عاشقانه‌های غزل قصیده مثنوی ، صفحه ۱۱
معنی شمار از واژگان به کار رفته در شعر
فسون ساز: افسون‌گر، کسی که نیرنگ و فریب بیاغازد، افسون خوان – برآمد ناگه آن مرغ فسون ساز / به آیین مغان بنمود پرواز (نظامی)
پردیس جهان نما : باغ جهان نمای شیراز، این باغ کهن‌ترین باغ شیراز است که از آب و رودخانهٔ پُرآوزاهٔ رکنی مشروب می‌شده و در منطقهٔ ویژه ای از شیراز (خیابان حافظ) و در میان آرامگاه حافظ، هفت‌تنان، دروازه قرآن، خواجوی کرمانی، بابا کوهی، باغ ملی، گهواره دید، کتابخانه ملی اسناد و… جای دارد.
آوخ : دریغ، افسوسف دریغا
باژگونه : برعکس، سرنگون، معکوس، وارونه، واژگون
بهترین وبسایتی که تاحالا دیدم.ازتون متشکرم
وای خیلی خوبه ساییتون