شعر شماره ۶: ددبوم شوم یا تسلیم هیاهو محمد رضا محسنی

شعر ددبوم شوم یا تسلیم هیاهو

این شعر از محمد رضا محسنی حقیقی به نام « ددبوم شوم » یا « تسلیم هیاهو » نام‌گذاری شده است. شعر پنجم، از کتاب ویرایش یکم از دفتر یکم اشعار منتشر شده در سال ۱۳۹۲، شیراز. این شعر شامل ۶ بیت است.

تو در دَدبومِ شومی لانه کردی
که از گَنداب و زهرش روی‌زردی

نه این سوز زمستان است و سرما
چو لغزیدی، گراییدی به سردی

زمستان می‌شود از آتش مهر
بهاران، گر ز پیمان‌ات نگردی

گذشت آن روزگارانی که بودی
چو درمان‌ام، کنون خود عینِ دردی

شدی بَندی و تسلیم هیاهو
نکردی تا به پایان پای‌مردی

ز دشمن آریاوُش چشم می‌پوش
که زخم کاری از آن یار خَوردی

شعر ددبوم شوم برگرفته شده از کتاب مجموعه اشعار محمد رضا محسنی حقیقی > بخش غزل، قصیده و مثنوی ها > بخش یکم عاشقانه‌های غزل قصیده مثنوی ، صفحه ۱۰

معنی چند واژه به‌کار گرفته شده در این شعر

دد = دَد برابر با وحش. وحشی، ضد دام، درنده، دده . جانور درنده. / دَد بوم = سرزمین وحشی

بوم = سرزمین، شهر، بخش جغرافیایی.

گنداب = آب بد بو و گندیده، فاضلاب.

مهر = خورشید، ایزد مهر

بندی = اسیر، تسیلم، زندانی، محبوس، دربند